W sicińskim zespole pocysterskim, a przede wszystkim w kościele p.w. św. Mrcina jest wiele atrakcyjnych miejsc, które mogą zainteresować koneserów jak i amatorów sztuki. W niniejszej publikacji nie sposób opisać wszystkich dzieł wybitnych twórców i budowniczych, jakie czekają miłośników wielkiej sztuki, ponieważ wymagałoby to osobnego opracowania. Warto jednak wspomnieć, iż 204 z nich wpisano na listę zabytków, Znajdziemy tu wybitne dzieła twórców śląskiego baroku: Michała Willmanna (nazywanego śląskim Rembrandtem), Franciszka Józefa Mangoldt’a, Christiana Filipa Bentum’a i jego uczniów – Jana Antoniego Felder’a i Ignacego Axter’a
Godne obejrzenia są:
- Barokowy kościół parafialny. Stanowi on perłę architektury baroku, dziedzictwo kulturowe, które przetrwało w niezmienionej formie wszystkie wojny. Przedstawia wysoką wartość artystyczną, historyczną i naukową. Cały obiekt uznano za zabytek klasy „0” (zgodnie z klasyfikacją obowiązującą w latach 1961 – 1973 – do tej klasy zaliczało się zabytki i zespoły zabytkowe o najwyższej wartości artystycznej, historycznej i naukowej w skali światowej, które można uznać za pomnik historii.). Jest jednym z nielicznych obiektów na terenie Dolnego Śląska o tej randze. Wymieniany jest jako drugi pod względem ważności obiekt cysterski (po klasztorze w Lubiążu) i jedno z najwybitniejszych dzieł powstałych pod wpływem praskich Deintzenhoferów. Bezcenną wartość prezentuje wyposażenie kościoła.
- Ołtarz główny. Poświęcony jest św. Marcinowi patronowi kościoła i Najświętszej Maryi Pannie. Swą imitującą marmur konstrukcją wypełnia wnętrze prezbiterium. Znajdują się tu posągi świętych – Piotra i Pawła, biskupów – Antoniego i Augustyna, a w górnej części – Benedykta i Bernarda. Jego centrum stanowi obraz mistrza Bentuma przedstawiający sen św. Marcina. Górny obraz autorstwa Michała Willmanna pochodzący ze starego kościoła wyobraża Wniebowzięcie NMP. Zwieńczeniem ołtarza stanowi adorowana przez aniołów figura Boga Ojca.
- Ołtarze boczne. Umieszczone są symetrycznie w niszach bocznych kościoła. Poświęcono je Najświętszej Maryi Pannie, św. Krzyżowi, św. Jadwidze śląskiej, św. Józefowi , św. Dominikowi i Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Ich bogaty wystrój stanowi m.in.
XV – wieczna gotycka, drewniana rzeźba Matki z Dzieciątkiem (jest pozostałością pierwszego kościoła), duży krucyfiks z monogramem Chrystusa, słup do biczowania oraz malowidła ścienne J.A. Feldera i I. Axera.
- Ambona z baldachimem. Prezentuje typ kazalnicy nadwieszanej, bez podpory. Wykonana z drewna i gipsu pokryta polichromią imitującą alabaster, bogato rzeźbiona. Przedstawia sceny z Nowego Testamentu: pokłon pasterzy, Chrystus nauczający w świątyni, chrzest w Jordanie, Chrystus na Górze Oliwnej oraz Chrystus z Samarytanką przy studni. Jest to najbardziej kunsztowne dzieło sztuki w całym kościele. W pobliżu ambony stoi marmoryzowana chrzcielnica o prostej architektonicznej formie.
- Prospekt organowy. Mieści się w południowej części kościoła. Malowidła ścienne nad organami przedstawiają św. Marcina na koniu obdarowującego ubogiego częścią swego płaszcza, cuda które dokonywał będąc biskupem oraz św. Cecylię grającą na organach w otoczeniu aniołów. Metalowo – drewniane, klasycystyczne organy zostały zbudowane w 1860 roku w Górze Śląskiej przez braci Walterów.
- Konfesjonały. W kościele po lewej i prawej stronie stoją dwa rzeźbione konfesjonały na których znajdują się rzeźbione popiersia św. Piotra.
- Centralny fresk kopuły rotundy. Przedstawia triumf Kościoła katolickiego nad herezjami i niewiernymi. Centrum kompozycji zajmuje symbol Ducha Świętego w asyście pozostałych postaci Trójcy Świętej – Boga Ojca i Syna Bożego. Są tu też wizerunki ewangelistów, a cały środek wypełniają postacie biblijne. Całość sprawia imponujące wrażenie.
- Fresk nad ołtarzem głównym. Wyobraża on ostatnie chwile życia św. Marcina, który w otoczeniu aniołów jest unoszony do nieba. Wokół niego rozmieszczono personifikację czterech cnót kardynalnych: Wstrzemięźliwości, Sprawiedliwości, Roztropności i Męstwa oraz symbol cnoty boskiej – Nadziei.
- Obrazy olejne. Umieszczone po obu stronach ołtarza zostały ufundowane przez dobroczyńców kościoła autorstwa wspomnianych uczniów Bentuma. Przedstawiają one sceny męki Chrystusa: „Zdjęcie z krzyża”, „Opłakiwanie”, „Naigrywanie się”.
- Kruchta podwieżowa. Umieszczono w niej fresk przedstawiający symboliczną scenę fundacji kościoła w 1309 roku przez Henryka III księcia głogowskiego i obdarowania go przywilejami przez papieża Marcina V w roku 1424. Inskrypcja brzmi: „Hunc locum quem Henricus III Dux Glogoviensis Coenobio Lubensi Anno Christi 1309 pleno jure contutit Indulto Apostolico Papa Martinus V 1424 liberalisse ampliavit”
- Portal kamienny z 1585 r. Znajduje się na ceglano – kamiennym murze stanowiącym ogrodzenie przykościelne. Widnieje nad przejściem zachodnim łączącym kościół z zespołem zabudowań prepozytury (pałac cysterski) wraz z ogrodami i dziedzińcem.
- Kamienne płyty nagrobne. Cztery XVI – wieczne płyty nagrobne umieszczone są w północnej części przykościelnego ogrodzenia. Pochodzą z dawnej kaplicy grobowej rodziny von Kreckwitzów właścicieli Łękanowa, fundatorów bocznego ołtarza św. Krzyża.
- Nagrobek poświęcony ofiarom wojny. Ten pomnik wojenny umieszczony na wschodnim murze kościelnym w 1927 roku upamiętnia nazwiska ponad 80 ofiar parafii sicińskiej, które pochłonęła I wojna światowa. Autorem projektu pomnika był wrocławski architekt Hans Schlicht działający w latach 20 – tych XX wieku m.in. w Górze Śląskiej.
-Pałac cysterski. Zbudowany w poł. XVIII wieku wg. projektu architekta Karola Martina Frantza. Posiada we wnętrzu, na suficie sali jadalnej zabytkowy fresk przedstawiający w formie alegorycznej moment ufundowania i konsekracji kościoła p.w. św. Marcina. Zawiera też historyczny herb Śląska i wizerunek samego pałacu.